A tos é un reflexo protector do corpo en resposta ao efecto sobre os receptores do tracto respiratorio de varios irritantes infecciosos e non infecciosos. Este síntoma é inherente a unha variedade de enfermidades, non só asociadas ao sistema respiratorio. Como norma xeral, a tos pasa varios días despois da cura, pero ás veces este síntoma persiste durante un período máis longo. Trataremos de descubrir por que pode tardar moito en tossir.
Por que non podo secar unha tos por moito tempo?
A tos considérase prolongada se dura máis de tres semanas, e crónica se a súa duración é superior a 1-2 meses. Non importa, non pasa unha tose seca longa que comezou con farinxite, despois dunhas outras enfermidades frías ou que xurdiron sen outros síntomas; en calquera caso, debes contactar a un especialista. Estabelecer a causa axudará a unha serie de estudos de laboratorio e de diagnóstico, entre os que:
- Radiografía dos pulmóns ;
- espirografía;
- proba de sangue;
- broncoscopia;
- Ultrasonido do corazón, etc.
As probables causas de tose seca prolongada son tales patoloxías:
- alerxias;
- tuberculose;
- asma bronquial;
- Infección por Mycoplasma;
- tos ferina;
- enfermidade de refluxo gastroesofáxico;
- sinusite crónica;
- nasofaringe crónica;
- sarcoidosis;
- pneumoconiose;
- cancro de pulmón;
- invasións helmínticas;
- aneurisma aórtico;
- tumores mediastinais;
- papilomas na laringe;
- insuficiencia cardíaca ;
- tumores cerebrais, etc.
Por que non leva moito tempo unha tos húmida?
Ningún síntoma menos perigoso é unha tos de longa duración, acompañada pola separación do esputo. Educación abundante
- un corpo extraño no tracto respiratorio que non se detecta a tempo;
- fibrosis quística;
- enfermidade bronquiectática;
- síndrome de discinesia ciliar primaria do epitelio bronquial;
- bronquite crónica;
- pneumonía crónica;
- tuberculose, etc.
Non se recomenda pelexar cunha tos a longo prazo sen auto-medicación ou métodos populares, sen descubrir a súa causa exacta. Asegúrese de consultar a un terapeuta que o remitirá a outros especialistas: otorrinolaringoloxía, neumólogo, alergólogo, cardiólogo, gastroenterólogo, etc., se é necesario.