Terapia antibiótica

O tratamento de certas enfermidades require o uso obrigatorio da terapia antibacteriana local ou sistémica para eliminar a actividade dos patóxenos do proceso infeccioso e inflamatorio.

Principios de terapia antibacteriana

Os antibióticos divídense en grupos e clases que difieren no espectro de actividade, propiedades farmacodinámicas e farmacocinéticas. O obxectivo dos antibióticos e a elección dunha droga dada baséase en varios criterios. Consideremos os principais.

Probas estritas

A terapia antibacteriana moderna só se realiza cando hai signos de un proceso infeccioso no organismo cunha natureza bacteriana altamente probábel ou comprobada. A inxestión inxustificada de antibióticos conduce a un aumento da resistencia na microflora e un maior risco de reaccións non desexadas. A terapia antibiótica profiláctica só se permite cando:

Identificación do axente causante da infección

A droga debe ser dada tendo en conta o grao de actividade antimicrobiana contra patóxenos específicos. Para iso, realízase un estudo bacteriolóxico, que permite establecer o patóxeno ea súa sensibilidade ás drogas existentes. Sen tal análise, prescríbese un antibiótico tendo en conta os datos rexionais sobre os patóxenos máis probables ea súa resistencia.

Dose, ruta e frecuencia da administración de antibióticos

Todos estes factores determinanse de acordo coa posibilidade de que o fármaco cree as concentracións activas requiridas nos focos da infección.

Avaliación do efecto clínico

Esta avaliación debería realizarse entre 2 e 3 días despois do inicio do tratamento. A falta de regresión da síndrome de intoxicación, a diminución da temperatura corporal, a mellora da saúde xeral, é necesario aclarar a exactitude do diagnóstico, o cambio de antibiótico.

Complicacións da terapia antibiótica

Como resultado de tomar antibióticos, as seguintes complicacións ocorren con máis frecuencia: