Indicacións para a toma de ceftriaxona durante o embarazo
Ceftriaxone é un antibiótico de terceira xeración cun forte efecto antibacteriano e unha gran variedade de usos. Debido ao feito de que é máis efectivo que os medicamentos antibióticos da serie de penicilina, moitas veces prescríbese a mulleres embarazadas para o tratamento das seguintes patoloxías:
- pielonefritis e outras infeccións do tracto urinario;
- gonorrea e outras infeccións dos genitales;
- queimaduras e feridas infectadas;
- salmonelose;
- Borrelesis;
- febre tifoidea;
- meningite infecciosa;
- lesións infecciosas de ósos e xuntas;
- peritonite e outras inflamacións da cavidade abdominal;
- sepsis;
- endocardite;
- enfermidades infecciosas dos órganos da ENT;
- enfermidades infecciosas do sistema respiratorio.
Ademais dun amplo espectro de acción, Ceftriaxona durante o embarazo pode ter varios efectos secundarios. Primeiro de todo, estas son varias erupcións cutáneas, signos de dispepsia, tordos, dores de cabeza e mareos, sangramentos nasal. Moitos problemas asociados co uso de antibióticos ceftriaxona no embarazo desde o lado do tracto gastrointestinal. Náuseas, vómitos, flatulência, diarrea é unha resposta común do sistema dixestivo á inxestión dunha droga dada no organismo.
Entrada Ceftriaxona dependendo da idade gestacional
Ceftriaxona no embarazo prescríbese tendo en conta o termo: no primeiro trimestre, cando se forman os órganos do embrión, a droga está estrictamente prohibida, xa que os compoñentes sintéticos son capaces de causar cambios mutaxénicos no feto.
A ceftriaxona no embarazo no segundo trimestre pode usarse en casos excepcionais con ineficacia doutras posibles terapias. É extremadamente perigoso superar as doses recomendadas. Isto pode causar cambios nos xenes do feto e varias lesións no corpo.
No terceiro trimestre do embarazo, a ceftriaxona é aprobada para o seu uso de acordo con todos os requisitos da instrución. Primeiro de todo, trata a comparación dos beneficios do seu uso con riscos para o desenvolvemento intrauterino normal da vida, porque a droga ingresa ao sangue dunha muller embarazada e con ela a través da placenta nun organismo crecente. É importante convencerse da conveniencia de terapia e da ausencia de posibles efectos adversos sobre a saúde do bebé.
A ceftriaxona está categoricamente prohibida durante o embarazo (ata no 2º e 3º trimestre) con sensibilidade a cefalosporinas, e con precaución especial prescríbese para diversas anomalías na función renal. Prohíbese categóricamente a recepción simultánea do medicamento con outros medicamentos antimicrobianos.
A pesar de que a droga penetra na barreira placentaria, coas recomendacións do médico ea dosificación, Ceftriaxona durante o embarazo raramente ten consecuencias negativas para o neno, como unha violación no traballo dos riles, a colocación de dentes, o dano ao nervio auditivo.