Pedras do ril - causas de formación

Con tal enfermidade como urolitiasis, pode afrontar a case calquera idade. Os motivos da formación de cálculos renales son bastante numerosos. A miúdo, o desenvolvemento da enfermidade é debido á presenza de varios factores á vez, o que só complica o proceso de diagnóstico. Consideraremos a enfermidade con máis detalle e imos a discutir sobre os factores máis frecuentemente atopados que causan a formación de cálculos nos riles.

Que tipos de pedras son aceptadas?

Antes de considerar as causas da aparición nas pedras nos riles, cómpre chamar as principais variedades. Despois de todo, o proceso terapéutico de tal violación e a elección das tácticas de tratamento dependen deste factor.

Así, dependendo da composición, oxalato, fosfato, urato, cistina, carbonato, colesterol, xantinas son illadas. Na maioría das veces, os primeiros 3 tipos de pedras son diagnosticados.

Os oxalatos na súa composición conteñen sales de ácido oxálico. Teñen unha densa estrutura e están pintadas de negro e gris. A súa superficie é desigual, ten espinas. Están formados en reaccións de orina ácidas e alcalinas.

As pedras de fosfato consisten en sales de calcio e ácido fosfórico. A súa consistencia é bastante leve, desmoronada. A superficie é case sempre lisa, raramente lixeiramente áspera. Cor gris branco. Formado nun ambiente alcalino de ouriña, aumenta rapidamente o tamaño.

As pedras de uranio están formadas por sales de ácido úrico. Teñen unha estrutura bastante densa, a cor - do amarelo claro ata o ladrillo vermello. A superficie é case sempre lisa, pode ter pequenos puntos.

É interesante notar que, nalgúns casos, por algún motivo descoñecido, a formación de pedras nas pedras nos riles mestúrase, o que complica moito o tratamento das violacións e a elección das drogas.

¿Que causa a formación de pedras no sistema urinario?

Quizais a causa principal das pedras nos riles é unha violación do curso dos procesos metabólicos no organismo. No corazón do mecanismo de formación de pedras atópanse os procesos de cristalización de sales, que non se disolven completamente na urina e permanecen no sistema urinario. É interesante notar que a violación do metabolismo mineral pode ser causada genéticamente.

Non obstante, as perturbacións adquiridas no proceso de intercambio de sal no corpo poden ser causadas por factores externos e internos.

Así, entre razóns exóxenas, en primeiro lugar é necesario nomear as peculiaridades das condicións climáticas de residencia, así como o réxime de beber, a ración alimentaria. Como é sabido, en lugares con clima quente, como resultado da deshidratación do corpo, a concentración de sales na urina aumenta significativamente, o que promove a formación de formigón.

Tamén entre os factores exógenos é necesario chamar a deficiencia de vitaminas, en particular a falta de vitaminas A e D. Isto adoita notarse nos habitantes das rexións do norte, que tamén reciben menos ultravioleta e que a súa comida é rica en proteínas. Estas características tamén contribúen á formación de pedras.

Entre os factores endóxenos internos, primeiro cómpre chamar a hiperfunción da glándula paratiroidea, o hiperparatiroidismo. Como resultado desta desorde, a concentración de fosfatos na urina aumenta, o cal vén acompañado da liberación de calcio a partir de tecido óseo. É esta a enfermidade a principal das posibles causas da formación de pedras de fosfato nos riles.

Ademais, entre os motivos da formación de cálculos renales, tanto oxalato como urato, é necesario illar as enfermidades gastrointestinais, incluíndo gastrite, úlcera péptica, colite. Como consecuencia de tales infraccións, o equilibrio ácido-base descende.

Separadamente, entre os posibles motivos da formación de cálculos renales, é necesario identificar factores psicolóxicos. Os médicos descubriron que moitas veces un choque de vida severo ou situacións constantes de estresse provocan unha violación dos procesos metabólicos e son o mecanismo activador para a formación de concrecións.