Mixoma do corazón

A mixoma é un tumor cardíaco. A formación benigna ten forma redondeada e está unida á parede interna do órgano mediante unha "perna". Máis frecuentemente na práctica médica, o myxoma do atrio esquerdo (aproximadamente tres cuartas partes), o myxoma do atrio dereito ea derrota do septo interatrial son moito menos frecuentes. As mezclas poden ter diferentes tamaños: moi pequenas, cun guisante ou uns centímetros de diámetro. Na maioría das veces, detéctase un tumor cardíaco durante un exame cardíaco. Por desgraza, o posterior micoxoma diagnosticado, as complicacións máis graves que ameaza.

Causas do corazón do mixoma

Os especialistas aínda non poden dar unha resposta precisa á pregunta: por que se forma myxoma? Hai unha opinión de que un tumor benigno se desenvolve a partir dun trombo parietal. Outros científicos consideran o mixoma como un verdadeiro tumor, xa que as células separadas diso, xunto co fluxo sanguíneo, son transportadas ao longo do corpo, formando tumores fillos.

Síntomas do corazón de Myxoma

Hai signos clínicos sobre os que se pode supor que nos humanos o myxoma do atrio, que inclúe:

Para diferenciar a enfermidade doutras enfermidades do sistema cardiovascular con síntomas similares, é necesario someterse a un exame completo cun especialista.

Tratamento do corazón de Myxoma

O tratamento con Myxoma é posible só de forma quirúrgica, e debido ao feito de que os pacientes con semellante diagnóstico son propensos ao tromboembolismo e, polo tanto, hai un risco de morte súbita, A operación debe realizarse canto antes. Durante a cirurxía para o myxoma do corazón, tanto o propio tumor como o lugar onde está unido son escisionados. En consecuencia, é necesaria a realización de plásticos do tecido cardíaco superponiendo un parche pericárdico. Nalgúns casos, o cirujano tamén substitúe as válvulas cardíacas danadas.

Despois da operación, os pacientes, por regra xeral, recuperanse rápidamente eo seu estado de saúde volve á normalidade. As recidivas de Myxoma ocorren con poca frecuencia, xeralmente nos casos en que a enfermidade é hereditaria ou o sitio de escisión do anexo tumoral non se realizou por completo.