Disfunción neurogénica da vexiga

A disfunción da vexiga por un tipo neurogénico é unha violación da función urinaria, que se debe á derrota do sistema nervioso central. Esta violación non pode considerarse como unha enfermidade separada. É unha chamada síndrome colectiva, que inclúe as condicións derivadas de lesións conxénitas ou adquiridas de varios niveis do sistema nervioso que inervan directamente a vexiga.

Síntomas

As principais manifestacións, síntomas, observados con disfunción neurogénica da vexiga, son:

Con verdadeira incontinencia urinaria, o paciente non ten sensacións de desbordamiento da vexiga, polo tanto, non pode manter a urina por si mesma. A acumulación de ouriña non ocorre, e é constantemente excretada en gotas.

Noutros tipos de trastornos de inervación vesical, pode aparecer un sentimento de exceso de recheo e, como resultado, un frecuente impulso para actuar como unha micción.

Dado que a desinfección da vexiga leva a graves trastornos tróficos, a enfermidade adoita ser complicada por unha enfermidade como a cistitis intersticial, o que conduce ao arrugar e esclerose das paredes da vexiga.

Diagnóstico

De gran importancia no diagnóstico da síndrome dunha vexiga neurogénica é o diagnóstico de laboratorio, que se reduce a unha análise xeral da orina, a análise da orina segundo Zimnitsky, unha proba de sangue xeral. Tamén conduce a uretroistografía, a ecografía dos riles ea propia vexiga.

Tratamento

O proceso de tratar a disfunción da vexiga neurogénica depende completamente do que está causando a violación da súa inervación. Polo tanto, o tratamento desta enfermidade é un complexo que consta de estimulación eléctrica, tratamento de medicamentos e tratamento cirúrxico.

A principal destas indicacións é médica, que se realiza nas citas médicas e baixo o seu control.

Cando a urina retarda e non se asigna, a vexiga é drenada, para a cal está instalado un catéter permanente. Coa finalidade de renovar o baleirado de reflexos perturbados, o catéter está suxeitado por 2-3 horas.

Ademais, para evitar a infección, realízanse medidas preventivas, que van acompañadas dun curso de tratamento con fármacos antibacterianos.