Cales son as formas de varices na pelvis?
En xeral, é aceptado destacar as formas primaria e secundaria. Coa forma primaria de varices da pequena pelvis, obsérvase a insuficiencia valvular dos ovarios, que á súa vez poden ser conxénita e adquirida.
A forma secundaria é consecuencia do desenvolvemento no corpo dunha muller de patoloxías xinecolóxicas, como tumores, endometriose , etc.
Como recoñecen de forma independente a presenza dunha violación?
Como xa se mencionou anteriormente, os síntomas das varices da pequena pelve son moi débilmente expresados. Na maioría das veces, a presenza da enfermidade está indicada por:
- dor crónica no abdome inferior, que está asociada a cargas estáticas e dinámicas prolongadas;
- aumento da dor na segunda fase do ciclo menstrual;
- dispareunia - un sentimento de incomodidade e dor na vulva durante e despois do sexo;
- pronunciada síndrome premenstrual.
Ao parecer, non hai síntomas específicos sobre os que sería posible falar con confianza sobre as varices da pelvis. Polo tanto, se hai sospeita da enfermidade, é necesario realizar un diagnóstico minucioso.
Como se realiza o diagnóstico de venas varicosas nunha pequena pelvis?
O máis eficaz, no proceso de diagnóstico desta violación, é a ecografía. Neste caso, as venas afectadas miran na pantalla do monitor, como estruturas ecogénicas excesivamente complicadas.
Con baixos métodos ecográficos informativos, a fin de avaliar a funcionalidade e funcionamento do aparello valvular, así como o estado do sistema venoso no seu conxunto, realizan unha flebografía de crecemento excesivo. Ademais, este método, en presenza de complicacións, fai posible localizar trombos.
Nalgúns casos, a laparoscopia diagnóstica pode ser necesaria. Este método de diagnóstico permite non só establecer a presenza de varices da pequena pelvis, senón tamén identificar as infraccións acompañantes, se hai.
Como se trata a enfermidade?
Despois do diagnóstico de "varices da pequena pelvis", transgreden o proceso de tratamento. Neste caso, é posible un método de terapia conservador e radical.
O primeiro é o uso de phleboprotectors, que impiden a formación de coágulos sanguíneos. Ademais, prescríbese eo rendemento dos exercicios terapéuticos de ximnasia.
Un tratamento alternativo para esta enfermidade é a intervención quirúrgica. Neste caso realízase a resección das veas gonadas, o acceso ás que se realiza a través do peritoneo (na operación clásica).
Non obstante, hoxe, para eliminar este trastorno, cada vez máis recorren ao uso da laparoscopia.
Así, as venas varicosas están relacionadas con enfermidades que son ben tratables. Ao mesmo tempo, o principal compoñente dun proceso terapéutico exitoso é o diagnóstico oportuno. É por iso que, ante a primeira sospeita dunha violación, cómpre recorrer a un xinecoloxía que nomeará unha ecografía.