A salpingoforite é unha das enfermidades femininas máis comúns causadas pola inflamación dos apéndices uterinos. A infección adoita penetrar o ascendente da vaxina, a continuación, a través da membrana mucosa do tubo uterino sobe, alcanzando o seu cubrición muscular e os ovarios. Os especialistas comparten dúas formas desta enfermidade:
- Salpingo-ooforitis unilateral. Caracterízase por un proceso inflamatorio só a un lado do útero.
- Salpingo-ooforitis de dúas caras. Ocorre cando a infección afecta o útero e os dous ovarios. Este é o tipo máis común de salpingo-ooforitis.
Causas da salpingo-ooforitis bilateral
A enfermidade provoca un crecemento activo de microorganismos como estreptococos, enterococos, estafilococos e E. coli. A salpingoforite específica é causada principalmente por enfermidades venéreas - gonorrea, clamidia, tricomonas, microplasma, ureaplasma.
Formas de salpingo-ooforía bilateral
Na práctica médica, prodúcense as seguintes formas do proceso inflamatorio:
- salpingo-ooforitis bilateral aguda - en pacientes como resultado da inflamación hai supuración, peche das trompas de Falopio e posteriormente é posible unha ruptura da formación de tubo-ovario;
- salpingo-ooforitis bilateral subaguda - expresou suavemente os síntomas e está acompañada por unha dor borrosa borrosa e dolorida;
- Salpingo-ooforitis crónica bilateral - é posible no caso de que a forma aguda da enfermidade non estea completamente curada; isto pode supoñer consecuencias graves: a pasabilidade das trompas de Falopio empeora, o que afecta a capacidade reprodutiva da muller.
A salpingo-ooforoma bilateral subacute se caracteriza por dores suficientemente fortes na cavidade abdominal. Neste caso, a salpingo-ooforitis bilateral en forma crónica caracterízase por recidivas e ciclos prolongados, así como tamén por irregularidades no ciclo menstrual.
Tratamento da salpingo-ooforía bilateral
No caso de que o médico diagnosticase salpingo-ooforitis crónica normal ou bilateral, debería iniciarse o tratamento inmediato. A forma aguda de salpingo-ooforitis bilateral debe ser tratada nun hospital. O paciente adoita asignar unha gama completa de medidas, que inclúen o tratamento antibacteriano, analxésico e antiinflamatorio.
En presenza de tumores tubo-ovarios recorren á intervención quirúrgica. Se como consecuencia das picos da enfermidade fórmanse, recoméndase masaxe xinecolóxica. Coa súa axuda, a posición do útero está normalizada, as puntas son estiradas, os trastornos vasculares estancados na pequena pelvis son detidos. Ademais, na presenza de adhesións, a acupuntura ea fisioterapia están prescritas.
Para evitar a exacerbación da salpingo-ooforitis bilateral crónica, o tratamento debe realizarse de forma consistente, ata que se deteñan todos os síntomas da enfermidade. No éxito dos procedementos hai que aprender a reenviar as probas.