Úlcera péptica do duodeno

Os órganos dixestivos están forrados con membranas mucosas, que poden ser destruídos por ácidos e pepsinas. A úlcera péptica da úlcera duodenal xorde deste proceso patolóxico e vén acompañada da aparición de expresións que non cicatrizan sen rastreo; no canto diso fórmanse un tecido cicatricial.

Por que se desenvolve a úlcera péptica?

A principal causa desta enfermidade é a infección coa bacteria Helicobacter pylori. Inicialmente, este microorganismo causa inflamación no estómago e, a continuación, no 12-duodeno.

Outros factores predisponentes:

Signos de úlcera péptica do duodeno

A enfermidade é crónica e, polo tanto, procede con remisións e recaídas. No primeiro caso, as manifestacións clínicas das úlceras son case invisibles ou ausentes. Durante unha exacerbación, a úlcera péptica dunha úlcera duodenal ten tales signos:

Tratamento da úlcera duodenal

A estratexia principal na terapia complexa de úlceras é a corrección do réxime e da dieta. A dieta debe conter unha gran cantidade de fibras vexetais, un nivel suficiente de vitaminas, proteínas e oligoelementos. Recoméndanse os seguintes produtos:

É desexable abandonar completamente o uso do alcohol, polo menos durante as recaídas. No resto do tempo, debes absterse de pratos fritos, afumados, enlatados, salgados e doces, limitar a cantidade de café, chocolate e especias no menú.

Ademais, prescríbese o tratamento farmacolóxico:

Exacerbacións frecuentes, a ocasión para a formación de numerosas e grandes cicatrices na mucosa do duodeno intervención quirúrgica. A operación implica a eliminación de cicatrices ou a escisión da extensión danada do órgano.

Prevención da úlcera duodenal

A única medida eficaz para previr a enfermidade é unha adherencia estrita e constante a unha dieta equilibrada. É importante abandonar o alcohol e fumar, dar tempo suficiente para descansar pola noite. Ademais, a prevención inclúe un exame regular cun gastroenterólogo para evitar a infección do microorganismo Helicobacter pylori, o control da duodenite se está presente na historia da enfermidade.