Mastitoma de mama cística - como tratar?

A mastopatía quística da glándula mamaria é unha enfermidade na que proliferan os tecidos glandulares do peito. Neste caso, pequenos, co tamaño dun guisante, aparecen a miúdo novos crecementos (fíos, nódulos) que, en ausencia de terapia, poden expandirse posteriormente, volverse máis densos e aumentar o seu tamaño.

Como se realiza o diagnóstico da enfermidade?

Antes de tratar a mastopatía cística das glándulas mamarias, o médico prescribe un exame completo. Adoita incluír mamografía, ecografía, biopsia. Só despois de avaliar os resultados e facer que o diagnóstico pase a medidas terapéuticas.

Cales son os síntomas do desenvolvemento da mastite de mama cística?

Co desenvolvemento desta enfermidade, aparecen os seguintes síntomas:

Moitas veces hai unha combinación de síntomas, isto é, aos sinais premenstruales indicados anteriormente, a saber: dor de cabeza, inchazo da cara, náuseas, trastornos intestinais.

¿Como se trata a mastite mamaria cística?

Hai que dicir que o proceso terapéutico dunha enfermidade depende directamente do grao de sintomatoloxía, a etapa do trastorno. Polo tanto, a selección de medicamentos lévase a cabo individualmente.

Se falamos sobre o tratamento da mastopatía cística e glandular-cística das glándulas mamarias, a base da terapia son as drogas hormonais. A elección da dose, a frecuencia de recepción ea duración do tratamento están determinadas exclusivamente polo doutor.

Drogas cunha violación similar, as máis comúnmente prescritas son Toremifene, Tamoxifen. Tales drogas reducen a actividade biolóxica das hormonas estrogênicas, unha sobreabundancia das que moitas veces causa mastopatía.

A segunda dirección do tratamento deste trastorno é a terapia correctiva, que consiste en cambiar o modo de vida, excluíndo o estrés e a exceso de esforzo. Cun propósito calmante, pódense prescribir remedios vexetais como a valeriana, o deserto.

Que remedios populares pódense usar para tratar a mastopatía cística das glándulas mamarias?

Este tratamento pode considerarse como unha terapia adicional. Ao facelo, usa todo tipo de infusións e decoccións con herbas como a caléndula, a milenrama, a ortiga, a linhaça, etc.