A escisión do cérvix é un proceso quirúrgico de eliminación de tecido danado coa súa conservación para unha posterior investigación. A operación realízase mediante métodos radioeléctricos. Os electrodos colócanse na zona afectada, a través da cal transcorre unha corrente de alta frecuencia. Así, ten lugar a coagulación do tecido e os vasos circundantes.
Excisión de cérvix ñ indicacións
As indicacións para a electroexcisión do cérvix son:
- tumor maligno;
- displasia ;
- presenza de feridas non curativas e erosión;
- tumor benigno.
Non se recomenda a escisión se:
- A muller está na posición ou condición de lactación .
- Comezou o seu ciclo menstrual.
- Hai unha infección non tratada do sistema xenitourinario.
A electrocirugía permítelle eliminar a área danada, minimizando a perda de sangue e as cicatrices, as adhesións. Unha variación do método é a escisión do ciclo do cérvix. Utilízase para a cirurxía ou para o diagnóstico. Este tipo de escisión é simple e realízase baixo anestesia local. Para a súa realización, utilízase un ciclo de forma cadrada ou redonda que serve para a mostraxe da mostra de proba do tecido.
Coa displasia ea presenza de verrugas nas paredes do cérvix, utilízase un método de diatromoelectroexcusión. Está baseado na imposición do electrodo globular sobre a lesión ea coagulación da lesión afectada. O procedemento realízase baixo anestesia local e leva 20-30 minutos.
Consecuencias da escisión cervical
A expresión do cérvix pode ter as seguintes consecuencias para a muller e as complicacións:
- coceira, non pasando por varias semanas;
- hemorragia pesada;
- desenvolvemento do proceso infeccioso;
- patoloxía cicatricular da canle cervical, como consecuencia: dificultades co parto ea concepción do neno;
- dor abdominal e cólicas debido a unha gran área de queimadura ou escisión do tecido.