Sinusite purulenta

A sinusite maxilar purulenta é unha inflamación das cavidades maxilares caracterizadas por dores de cabeza severas , que se observan máis frecuentemente na parte frontal, así como febre alta, inchazo das membranas mucosas, descarga de contido purulento do nariz, causando a perda de cheiro.

A sinusite é unha enfermidade bastante perigosa. Ademais das graves consecuencias ás que pode conducir, os síntomas da enfermidade son engañosos, polo que o paciente pode realizar un diagnóstico incorrecto e auto-medicación, complicando así a situación.

Síntomas de antritis purulento

O síntoma principal eo sinal principal sobre a presenza de sinusite purulenta é unha dor de pulso na proxección do seo afectado. Co desenvolvemento da enfermidade, a dor torna-se difusa, o que fai que os pacientes se queixan de dor de cabeza intenso, que é significativamente peor cando a cabeza está inclinada. Externamente, a manifestación da enfermidade parece un edema sobre o seo maxilar. Tamén se pode observar enrojecimiento da pel facial. Se a esquerda e a dereita do nariz presentan edema, o paciente ten unha sinusitis maxilar aguda bilateral e purulenta.

Síntomas que poden inducir a erro ao paciente:

Aínda que pareza que ten a rinitis habitual, aínda ten que ver a un médico, sen esperar a complicación da situación.

Tratamento da sinusite purulenta

O tratamento inadecuado é perigoso porque pode contribuír ao desenvolvemento de complicacións perigosas que poden prexudicar non só o funcionamento dos órganos e os ollos ENT, senón tamén o cerebro, polo que o tratamento debe ser inmediato e baixo a supervisión dun médico.

Débese notar de inmediato que os remedios populares neste caso só poden axudar en combinación con medicamentos e só baixo a supervisión dun médico. Outro erro común é que moitas persoas, tratando de curar a enfermidade na casa, usan o quecemento, que está estrictamente prohibido na sinusite purulenta.

Primeiro de todo, no tratamento da sinusite maxilar pura, os antibióticos son prescritos, a maioría das drogas usadas do grupo de cefalosporinas (por exemplo, Cefixim) e macrólidos (Claritromicina), e moitas veces en tratamento complexo inclúen fármacos do grupo penicilina. Ademais, os antibióticos poden administrarse intramuscularmente. Normalmente o curso do tratamento dura entre 7-10 días. Ao recomendar medicamentos, é moi importante determinar se o paciente é tolerable para determinadas sustancias.